Tunceli, dağların gizemle örülü kenti,
Doğanın kalbinde, efsus bir destan niteliğinde.
Munzur'un esintisi taşar vadilerden,
Gökyüzüne dokunan bir masalın yeri burası.
Dağların zirvesinde rüzgarın fısıltısı,
Kuğu kanadı gibi yumuşak,
Tunceli'nin şehri, bir tablo misali,
Tuvaline renk katan doğanın ressamı.
Göllerin aynasında yansıyan Munzur,
Her mevsimde farklı bir hikaye anlatır.
Mercan Vadisi, gizemini korur sırlarla,
Doğanın kucakladığı, bir masal kenti Tunceli.
Aras Nehri'nin şarkısı eşlik eder dağlara,
Bir serenade gibi çalar, içsel bir uyandırı,
Tunceli'nin ormanları, her tonu barındırır,
Yemyeşil bir örtü, her daldan bir tını.
Kuşların kanat çırpışı, şehrin melodisi,
Efsus bir rüya gibi iç içe geçmiş,
Tunceli, kimsede olmayan bir özlemin adı,
Şiirin ta kendisi, doğanın özgürce yazdığı.
Zaman, Tunceli'de bir dize,
Her anı, bir ahenk, her yolculuk bir macera.
Tunceli, yeryüzündeki bir başka cennet,
Kimsede olmayan, eşsiz bir şiirin kenti.