1900’lerin başlarına gelindiğinde Dersim, artık Harput Vilayetine bağlı bir Mutasarrıflık halini almıştı. Ancak bu dönemde Osmanlı'nın bölge üzerindeki hakimiyeti sık sık sarsılıyordu. 1892-1908 yılları arasında onlarca askeri operasyon gerçekleştiren Osmanlı İmparatorluğu, her seferinde yeni bir strateji belirlemiş ve raporlar hazırlamıştı, fakat bu operasyonlar istenen sonucu getirmiyordu.
Mayıs 1908’de Osmanlı'nın Hozat yöresine başlattığı operasyonlara Ferhatanlı ve Karabalı aşiretleri ortak bir direnişle yanıt verdi. Bu direniş, bölgeye uygulanan gıda ambargosuyla birlikte Osmanlı'nın yönetimine meydan okuma anlamını taşıyordu. Özellikle Ovacık bölgesindeki aşiretlerin ortaya koyduğu direniş, Osmanlı'nın bölge stratejisini etkiledi.
1908'de ilan edilen II. Meşrutiyet sonrası Osmanlı, Dersim operasyonlarına ara vermedi. 1909’da 4. Ordu komutanı İbrahim Paşa'nın liderliğinde başlatılan yeni operasyonlar, aşiretlerin birleşik direnişi karşısında etkili olamadı. Ancak, 1914'te Ferhatanlılar, Karabalılar ve diğer önemli aşiretler, Osmanlı'nın operasyonlarına karşı ortak bir cephe oluşturarak direnişe geçti.
Bu direniş, Birinci Dünya Savaşı'nın başlamasıyla birlikte daha da karmaşık bir hal aldı. Osmanlı, hem uluslararası arenada savaşıyor hem de içeride Dersim'deki direniş hareketleriyle mücadele ediyordu. Bu tarihsel dönem, Dersim'in Osmanlı İmparatorluğu ile olan ilişkisinin en karmaşık dönemlerinden biri olarak kaydedilmiştir.